De 10e en laatste dag van de behandeling!  ‘S morgens op tijd uit bed om de rest in te pakken, douchen en te ontbijten. Nog even uitchecken en dan voor de laatste keer (dit jaar) naar Infusio. Om 8.50 uur werden we weer opgehaald.

Eenmaal aangekomen werd er eerst nog wat bloed afgenomen voor de laatste onderzoeken. Daarna kon Ilse aan de laatste set infusen beginnen.

Tijdens de infusen kregen ze nog een laatste woord van Dr Bijan en een eind gesprek met Nadine. Ook kreeg ze weer een extra shot via een spuit.

Daarna kreeg ze voor de laatste keer de thymus injectie en werd het verband ververst. De dag werd het afgesloten met een massage aan haar benen en voeten. 

Nadat we afscheid genomen van iedereen daar en alle Assistentes geknuffeld en bedankt hadden konden we naar huis!! We werden voor de laatste keer weg gebracht door de chauffeur Bogdan en we konden meteen de auto in en naar huis!!

De rit zou eigenlijk 3 uur en 15 minuten duren. Maar zoals elke vrijdag gaan half Duitsland rond 1 á 2 uur ’s middags naar huis dus kwamen we in de file te staan.

Tussendoor nog een sanitaire stop gemaakt maar niet te lang want we wouden naar huis!! Waren we eindelijk in Nederland komen we alsnog weer in de file te staan op de A73. 

Maar na 4 uur en 15 minuten rijden kwamen we uiteindelijk toch weer in ons vertrouwde en liefdevolle dorpje De Rips aan.We werden met open armen ontvangen door ”die klenne van ons” zusje Rianne. Die 2 weken netjes op ons huis heeft gepast. Ze stond ons op te wachten met een ”door schoonmoeders gemaakte” lekkere pan Macaroni met een gebakken ei. Dus we konden meteen aanschuiven. Dat was wel een luxe.

Ilse plofte meteen op bed want door de lange zit had ze toch veel last van haar rug en de vermoeidheid..

Het duurde niet lang of Noud, Jose en Bart kwamen even kijken  hoe het met Ilse ging.  Na enkele bakjes koffie en een biertje gingen ze naar huis en nu gaan wij ook slapen.

Dit was het betreft de behandeling voor dit jaar. De aankomende tijd gaat heel spannend worden voor ons  en we hopen op het beste! Na minimaal 100 dagen moet Ilse weer voor enkele dagen terug voor haar vervolgbehandeling.

Ik blijf jullie natuurlijk op de hoogte houden van nieuwtjes en hopelijk vooruitgang van Ilse.

Voor nu alvast bedankt voor het volgen en steunen van ons met ons Avontuur in Frankfurt!

Onthoud : Samen zijn we sterk!

Groeten,

Willem.

Ilse.

Ook al ziet ze er misschien vrolijk uit op foto’s en als je haar ooit tegen komt of spreekt. Maar achter die lach schuilt iemand die veel pijn en leed achter de rug heeft. Bijna de helft van de tijd van haar leven is ze aan het knokken geweest om een ”gewoon” leven te hebben!  Het ging met ups en downs veel leuke dingen meegemaakt. Maar ook heel veel niet leuke dingen.

In deze 2 weken liet je (alweer) zien hoe sterk jij bent, en hoe sterk een mens kan zijn! Toch elke keer weer een lach. Om anderen niet te laten zien hoe zwaar je het hebt. Ik ken niemand die zo sterk is als jij. 

Na dit avontuur erbij, kunnen we in ieder geval zeggen dat je er alles eraan gedaan hebben om beter te worden!

Hoe de toekomst er uit gaat zien weten we niet. Maar wat er ook uit komt ik wil laten weten dat ik je steun in alles wat je doet! Waar je ook heen gaat, ik ga met je mee. Wat je ook doet, ik doe met je mee. 

Het heeft heel lang tegen gezeten, maar vanaf nu zit het mee!!

Ik ben trots op je!!

Samen zijn we sterk!!

Love u!!     

 X  Willem.