Over een weekje zijn we al in Duitsland, het gaat nu erg snel allemaal. Zo werd de behandeling ingepland en duurde het nog ruim 2 maanden en nu is het al bijna zo ver. Wij beginnen de spanning nu wel te voelen, het is echt aftellen geblazen. Maar wat we vooral voelen is hoop. Hoop op een betere toekomst en hoop dat de klachten wat dragelijker gaan worden. Hoop op een leventje buiten deze vier muren. En die hoop hebben we nodig om positief te blijven en door te knokken. We gaan ervoor!

We willen jullie alvast bedanken voor alle lieve en hartverwarmende reacties die we hebben ontvangen de afgelopen dagen. De stap om ons verhaal naar buiten te brengen en ook echt online te zetten was best een beetje eng. Je gaat toch een beetje “met de billen bloot”. Maar als we jullie berichtjes lezen zakt die spanning. Samen met jullie steun komen we er wel.  Want samen staan we sterk!

Just believe that good things are on their way…